Bakı Şəhəri üzrə Təhsil İdarəsinin əməkdaşı, əslən Şuşadan olan Xədicə Məmmədovanın yazısı...
Şuşa haqqında hamı yazır, danışır və bu, hər kəsin haqqıdır. Çünki əzəldən hər kəsə əziz olan Şuşa azad olunduqdan sonra hamımız üçün daha doğma və əziz oldu.
Şuşanı ruhunda
yaşadanlar - şuşalılar isə Şuşa haqqında sadəcə danışmır və yazmır, onlar Şuşanı
yaşayaraq vəsf edir, 28 il qəlblərində yaşadıqları o müqəddəsliyi xəfif pıçıltı
ilə anladırlar. Çünki Şuşa şuşalılar üçün işğal olunmamışdı. Şuşalıllar Şuşanı qəlblərinin
dərinliyində yaşadır, bununla da özləri üçün Xan yurdunun paklığını qoruyub
saxlayırdılar...
Şuşa azad olunan
gün biz şuşalılar yenidən gəldik dünyaya, ruhən yeni bir həyata başladıq. Dünya
gözəlləşdi bizimçün. Torpaqlarımızın hər qarışının, hər kəndin, hər rayonun
azad olunmasına nə qədər sevinmişdiksə, Ali Baş Komandanın “Şuşa, sən azadsan!”
nidası bizi hələ də izah edə bilmədiyimiz bir aləmə apardı. Reallıqdan
uzaqlaşdıq, nağıllar, xəyallar aləminə düşdük sanki. Sonradan neçə-neçə
doğmalarla söhbətdə də bir daha əmin oldum ki, hamı bu və ya digər dərəcədə
oxşar hisslər keçirib həmin gün. Deməli, Vətən, yurd nisgili və torpağa ruhi
bağlılıq eyni hissləri yaşadıb bizlərə. Hətta hisslərimizdəki eynilik və həmrəylik
də məni sevindirdi xeyli. Bəlkə illərlə ümidsizlikdən də məhz həmrəyliyimiz və
birliyimiz, ruhən yaşatdığımız doğma yurd xəyalları sayəsində qurtula bilmişik
elə.
Tək Azərbaycanın
deyil, Türk dünyasının, İslam dünyasının cazibə mərkəzi, şərq müdrikliyini
yaşadan Şuşa mənə elə gəlir ki, dünyanın ən sadiq şəhəridir. Öz sahiblərinə
sadiq qalan, bir qərinəyə yaxın müddət keçsə də, ruhunu dəyişmədən qoruyub
saxlayan, sahiblərinə qovuşduqdan sonra ruhunun donu açılan Şuşam. Hər daşı, hər
ağacı, hər yolu, hər cığırı müqəddəs Şuşam, şükürlər olsun ki, sənə vəfa
borcumuzu qaytara bildik, sənə qovuşa bildik.
Şuşaya olan bütün
sevgilər, bütün münasibətlər fərqlidir, ən yüksək ehtirama layiqdir. Kiçik bir
uşaqdan ağsaqqaladək, əsgərdən generala qədər hər kəs Şuşaya öz doğması kimi
münasibət bəsləyir. Bu cazibənin sirri də yəqin ki, Şuşanın müqəddəs ruhuna
bağlıdır.
Ancaq düşünürəm
ki, bir münasibət hamını təsirləndirir, hər kəsi başqa cür həyəcanlandırır. Bu,
Ali Baş Komandanımızın – Prezident İlham Əliyevin Şuşa haqqında fikirləri və
Şuşaya hər səfərində Qarabağın tacına qarşı müşahidə etdiyimiz münasibətidir.
Şuşaya ayaq basmağa ən çox haqqı olan müzəffər Ali Baş Komandan sanki bu ulu
yurdun hər qarışına sığal çəkir, Şuşanın işğal dönəmində çəkdiyi acıları,
aldığı yaraları unutdurmağa çalışır. Şuşada aparılan milli koloritli, sistemli
və unikal quruculuq işləri, göstərilən ali diqqət həm də bu məqsəddən irəli gəlir.
Şuşa da yorulub,
usanmışdı işğaldan, yad tapdağından. Ona görə azad olunan gündən Şuşa bir
başqadır, quruculuq meydanıdır, toylu-büsatlı, çal-çağırlıdır. Varlığı ilə düşmənə
göz dağı olan Xan şəhəri, öz əzəmət və qürurunu qaytarmaqda, doğmalarını
qarşılayıb-yola salmaqdadır. Yəqin fikir verirsiniz, Şuşaya hər kəs müqəddəs məkan
kimi sanki ziyarətə gedir, geri qayıdanda ordan su, çörək gətirərək yaxınlarına
paylayır.
Əslən Şuşadan
olan, hələlik özündə cəsarət tapıb Şuşaya gedə bilməyən, xəyalındakı şəhərini
dağılmış görmək istəməyən nə qədər adam tanıyıram. Mən də əslən şuşalı olsam
da, oraları 3 yaşından sonra görməmişəm. Ancaq valideynlərimin, doğmalarımın
dediklərindən elə təsəvvür edirəm ki, o yerləri qarış-qarış tanıyıram. Bu
yaxınlarda xəyallarımın Şuşasına səfər etməyi planlaşdırıram. Qəribə hisslər
keçirirəm, uzun illərin həsrətinin ayırdığı doğmaların qovuşmadan öncə
keçirdiyi həyəcansayağı duyğular yaşayıram. Şuşanı azad edən igid Vətən
oğullarının, müqəddəş şəhidlərimizin ruhu və igid qazilərimizin qarşısında baş əyirəm.
Nə etsək də, onlara bir ömür boyu borcumuzu qaytara bilmərik.
Səməd Vurğun o qədər
gözəl vəsf edib ki, Şuşanı: “Səndə vardır başqa lətafət, Şuşa!”. İnanıram ki,
doğma yurda qovuşanda hisslərimi daha aydın anlaya, ifadə edə biləcəm. Ona görə
hələlik sonu vüsal olan həsrətin izaholunmaz hissləri də doğmadır mənə. Adı
kimi hər anlamı doğma olan Şuşam kimi...
Əziz Şuşam, sənə
qovuşmağın həsrəti də gözəldir mənim üçün, bizim hamımız üçün, milyonlarla həmvətənimiz
üçün. Canımızı fəda dediyimiz xan şəhərimiz, sən dönüşünlə ruhumuza güc verdin.
Ruhumun şəhəri, yəqin ki, sənə qovuşmaqla ikinci – daha məsum, daha rahat, daha
əmin, daha şirin həyat dönəmimizə qədəm qoyacağıq. Sənin saflığın, sənin
ucalığın, sənin qürurundan ruhlanaraq belə düşünürəm. Torpağına qurban, Şuşa...
Xədicə Məmmədova,
Bakı Şəhəri üzrə Təhsil İdarəsinin əməkdaşı